Voor veel kinderen is voetballen de ideale vrijetijdsbesteding. Ze voetballen met vriendjes en vriendinnetjes op straat, op (school)pleintjes of op grasveldjes. Ze rennen, schieten en dribbelen alsof ze hun favoriete voetballer of voetbalster zijn. Als er een bal in de buurt is, moet er tegenaan getrapt worden.
Mini-voetbal is voor kinderen vanaf 5 jaar. De mini's spelen iedere competitiedag op zaterdag thuiswedstrijden tegen elkaar, in de zogenaamde "Champions League". De mini-pupillen spelen in een 2 tegen 2 wedstrijdvorm (onder 6) of 4 tegen 4 wedstrijdvorm (onder 7). Met kleine doeltjes, maar zónder scheidsrechter en zónder keeper. In deze wedstrijdvorm komen de kinderen veel aan de bal, scoren ze veel en hebben een hoge betrokkenheid bij het spel.
Zoals gezegd, is het de bedoeling dat er géén scheidsrechter is. Wel wordt er van ouders verwacht dat iemand het spel en de kinderen begeleidt, de spelbegeleider. De kinderen verwachten dit ook. Een uitbal is uit en een overtreding betekent natuurlijk een vrije schop. Het is heel goed als je hiervoor in het begin regelmatig het veld inloopt, maar vaak weten de kinderen dat zelf ook al wel.
Tegen nare overtredingen dien je als spelbegeleider kordaat op te treden. Als een kind té enthousiast (lees: ruw) is en daardoor andere kinderen bezeert, moet dat snel bijgestuurd worden. Dat betekent dus dat je zo'n speler het beste een paar minuten uit de wedstrijd kunt halen om uit te leggen wat het gevolg is van zijn of haar gedrag. Zonder excuus of blijk van inzicht of inkeer is het niet acceptabel die speler door te laten spelen.
Het is daarnaast ook aan de spelbegeleider om andere ouders te corrigeren als ze te veel opgaan in het spel en staan te schreeuwen langs de lijn. Het gaat om het plezier. Het gaat erom dat de kinderen in een veilige omgeving leren voetballen. Wie er wint, maakt écht niet uit bij de mini's. Het meer prestatiegerichte voetbal is de volgende stap in hun ontwikkeling.
