Veteranen hebben hun goede vorm nog steeds niet te pakken

ASC De Volewijckers 45+1

4 - 1

GeuzenM'meer 45+2

40'

André Hop (vrije trap)

Competitie

2e klasse 3

Datum

18 december 2021 11:45

Scheidsrechter

M van Bakel

Accommodatie

Sportpark Buiksloterbanne
Baron de Coubertinlaan 1
1034ZK
AMSTERDAM
tel. 020-6316433

Volewijckers 45+1 – GeuzenMiddenmeer 45+2 (2-1) 4-1

door Cees Neering

Een energieker Volewijckers heeft een overtuigende overwinning geboekt op GeuzenMiddenmeer. De ploeg uit Buiksloot maakte sluw gebruik van het foutenfestival van de bezoekers en scoorden gelijkmatig over beide wedstrijdhelften. Alleen André Hop wist namens de bezoekers te scoren. Koud in het veld mocht hij een vrije trap nemen na een overtreding op Jörgen Rietveld. De aanvaller, bekend om zijn magnifieke traptechniek, schoot de bal heerlijk in de kruising van het doel.

Dramatisch seizoen

Tot dusver beleefde de veteranen 45+2 een dramatisch seizoen. Er werd slechts een keer gewonnen (3-1 thuis) van de Meteoor 45+1 en verdienstelijk gelijk gespeeld tegen DRC 45+1 (3-3). Die positieve resultaten werden niet volledig op eigen kracht bereikt, maar dankzij de hulp van een of twee spelers uit de veteranen 45+1. Tegen het jonge AGB 45+2 werd uit met dubbele cijfers verloren 11-0 en ook tegen de Meteoor 45+2 liep de ploeg thuis flinke averij op dankzij een 0-8 nederlaag. De wedstrijd van deze zaterdag tegen de Volewijckers komt dan juist als geroepen om het zelfvertrouwen te herstellen. In 2020 werd na een oorwassing van Kadoelen 45+1 (8-1) thuis met 4-2 gewonnen van de Volewijckers gewonnen.

Seinen op groen

Alle seinen stonden vandaag op groen voor GeuzenMiddenmeer. Het team was, op keeper Kees Steeman en spits Yves Groenewoud na, zo goed als compleet. Na twee maanden afwezigheid kondigde verslaggever Cees Neering zijn terugkeer aan door als vanouds om 8 uur s ’ochtends de keuringsberichten te versturen. Zijn aanwezigheid en vooral kritische verslaggeving zouden een extra stimulans moeten zijn om er een schepje bovenop te doen. Eerder in de week had Teun Lagas, tijdens een persoonlijke ontmoeting in Vaticaanstad, Paus Franciscus zover gekregen de zege over deze wedstrijd uit te spreken. Nog belangrijker, de doelpuntenmakers uit de vorige twee ontmoetingen met de Volewijckers waren alle vier aanwezig. Jeroen de Roo, André Hop, Teun Lagas en Jörgen Rietveld scoorden in het laatste coronavrije seizoen in de twee duels samen zeven keer.

Goed begin

Ondanks het vroege opstaan en het omkleden in een voor coronatijd veel te krappe kleedkamer, begonnen de Watergraafsmeerders niet onaardig aan de wedstrijd. De bezoekers kwamen in de beginfase niet verder dan een paar ongevaarlijke schoten op goal van Jörgen Rietveld. Na een goed kwartier kreeg Wouter van Bergen op de rand van zijn eigen strafschopgebied de instructie het rustig aan te doen. Iets te rustig probeerde hij de bal uit te verdedigen met een onderschepping tot gevolg. Met een halve sliding probeerde Frits Brinkman de voorzet die volgde te onderscheppen. Door zijn touchering van de bal stond keeper Jeroen van der Meer uit balans en hobbelde de bal tergend langzaam in het doel.

Slechte passing

Het doelpunt kwam het zelfvertrouwen van de bezoekers niet ten goede, de hele ploeg geen speler uitgezonderd, zakte naar een bedroevend niveau. Door de slechte passing, het niet in de bal komen en gebrek aan bewegelijkheid en lef was er zo vaak balverlies dat voorstopper Ton Cusell alles uit de kast moest halen om de fouten van zijn ploeggenoten te herstellen. Dat lukte niet toen Jap Verburg Ronald Suerink in de diepte aanspeelde en de bal opnieuw door een Volewijcker kon worden onderschept. Uit de counter die volgde scoorde de kopsterke nummer zeven van Volewijckers fraai met het hoofd. Heel even was er hoop bij de bezoekers. Koud in het veld mocht André Hop, omdat Jörgen Rietveld tussen vier man werd gemangeld, een vrije trap nemen. Zijn schot verdween hard en hoog in de linkerbovenhoek van het doel. Jeroen van der Meer was alert toen de scheidsrechter een vlagsignaal voor buitenspel negeerde en een Volewijcker daardoor vrij op doel kon schieten. Fraai tikte de gelegenheidskeeper de bal uit de hoek van zijn doel. De scheidsrechter, die sportief spel pretendeerde, kreeg vanwege zijn beslissing het nodige commentaar en stuurde Ton Cusell voor tien minuten naar de dug-out.

Falende spitsen

In de tweede helft speelde GeuzenMiddenmeer niet onaardig. De eerste tien minuten met een man minder deden ze het niet eens slecht. Op zijn tijd werden er kansen gecreëerd, maar bij de vier eerdergenoemde spitsen ontbrak het aan zelfvertrouwen. Kwam er een in scoringspositie dan werd er of te gehaast geschoten, of voor een verkeerde oplossing gekozen. Tot overmaat van ramp droop aanvoerder Frits Brinkman met een hamstringblessure van het veld. Volewijckers vond het prutswerk van de bezoekers prima en wachtte als een sluwe vos geduldig op dat balverlies wat zou gaan komen. Uit twee van de vele counters werd gescoord en de eindstand van 4-1 bereikt.

Einde carrière?

Na afloop Liet Frits Brinkman zich ontvallen dat deze nederlaag wel een heel desolaat einde van zijn carrière betekende. “Eigen doelpunt, blessure en een 4-1 nederlaag dat je zo je voetballoopbaan moet beëindigen”. De omstanders konden er wel om lachen, want Frits Brinkman en stoppen… dat hadden ze al vaak genoeg gehoord. Hebert Dorhout vergeleek zijn prestatie met die van een uitgezonden soldaat in Afghanistan. “Waar ik ook voel overal zit zand”.

Wel gretig met bier

In de kantine zong al rond dat het kabinet later die zaterdag een lockdown zou aankondigen. Gretig werd de ene na de andere pitcher bier besteld. En de wedstrijd, die was al snel verleden tijd. Volgend jaar wordt alles beter, zeker als keeper Kees Steeman en spits Yves Groeneveld erbij zijn. Vooral de opvolger van snelle Jelle werd vandaag node gemist, al had het vandaag met een meer fitte selectie ook goed kunnen aflopen.

Dubbele pech

Minder goed ging het Jeroen van der Meer af. Voor het Oostveer liep zijn fietsketting eraf en bij vertrek van de veerpont brak die ketting zelfs in tweeën. “Net zo krakkemikkig als de wedstrijd” concludeerde hij samen met Cees Neering en gebroederlijk liepen ze de laatste kilometer naar huis.